Bhopal-ramp 1984

Reading Time: 5 minuten
Bhopal-ramp 1984. DG-360° #DG360

Bhopal-ramp 1984

Wie/Wat/Waar?

De Bhopal-ramp was één van de ergste, zo niet dé ergste industriële ramp in de geschiedenis. Het vond plaats in de nacht van 2 op 3 december 1984 in Bhopal, India, toen een giftig gas ontsnapte uit een fabriek van Union Carbide India Limited (UCIL).

Bhopal-ramp 1984. DG-360° #DG360 Union Carbide

Wat gebeurde er?

Op 2 december om 00:30 uur ontsnapte methylisocyanaat (MIC)-gas uit een opslagtank. MIC is extreem giftig en wordt nog steeds gebruikt (oa door Bayer) om pesticiden te maken.

Bhopal-ramp 1984. DG-360° #DG360 methylisocyanaat (MIC)-gas

Meer dan 40 ton van dit gas verspreidde zich in de omgeving.

Tienduizenden mensen ademden het gas in terwijl ze aan het werk waren, feesten of sliepen.

Wat was de aanleiding (Chain of events)

1. Latente omstandigheden (onderliggende problemen)

In 1979 werd door MCC besloten de MIC niet meer te importeren vanuit de VS, maar het zelf te gaan produceren lokaal (in Bhopal, uit Methylamine). Deze transitie moest heel snel gebeuren.
De Methylamine zelf moest nu ook on-site geproduceerd worden (uit methanol en ammoniak).

Door de economische achteruitgang van de fabriek in de vroege jaren ’80 werd echter de onderhouds- en veiligheid infrastructuur verwaarloosd.

Gebrek aan training bij de medewerkers (bijvoorbeeld mbt leidingen schoonmaken) en gebrek aan handelsbekwaamheid en verantwoordelijkheidsgevoel bij de directie.

2. Vroege waarschuwingssignalen

De opslagtank van het MIC gas bevatte te veel MIC.

Een jaar daarvoor was een medewerker al overleden toen een hele kleine hoeveelheid van het MIC gas ontsnapte

Er was al 3x eerder alarm geslagen dat er gas zou lekken. Alle 3 de keren vanwege kapotte meters

Rapporten over zorgen (bijvoorbeeld een eigen interne audit uit 1982) gaven duidelijk de risico’;s aan

  1. Inadequate veiligheidsmaatregelen voor het omgaan met gevaarlijke stoffen zoals MIC (methylisocyanaat).
  2. Slechte staat van onderhoud van de veiligheidssystemen, waaronder de koelsystemen van de opslagtanks voor MIC
  3. Er werd ook gewaarschuwd voor het gebrek aan redundantie in de systemen die de MIC-opslag moesten beschermen tegen hoge druk of temperatuurstijgingen.

3. Escalatiefactoren

Het niet aanpakken van waarschuwingssignalen

Toenemende druk op kostenbesparingen vanuit het hoofdkantoor (in de VS)

Druk op lokale managers: UCIL-leidinggevenden kregen de opdracht om de productie door te laten gaan, ondanks de risico’s.

Gebrek aan streng toezicht: De Indiase overheid handhaafde de milieuregels niet streng, en Union Carbide had een sterke lobbypositie.

4. Triggergebeurtenis

Het spoelprotocol van de MIC leidingen werd niet goed uitgevoerd (het spoelen met water werd niet gestopt).

Water kwam zodoende bij het MIC-gas in tank E610 (een 40 tons-tank) en startte een chemische reactie.

MIC + H2​O → methylamine (CH3​NH2​) + formic acid (HCOOH)

Deze reactie gaat gepaard met veel hittevorming (exotherm) en drukvorming, wat geleid heeft tot overdruk, resulterend in een scheur in de MIC tank.

Het koelsysteem was uitgeschakeld om kosten te besparen.

De scrubber werkte niet (was bekend)

Ook de affakkelinstallatie was al maanden buiten gebruik.

Impact

5. Rampgebeurtenis

Pogingen om de schade te beperken waren weinig succesvol, doordat noodplannen (voor de bevolking of tegen domino-effecten) volledig afwezig waren, of totaal niet bekend waren bij de lokale overheden.

Directe doden: Naar schatting 3.000 tot 8.000 mensen stierven binnen de eerste paar dagen. Schatting is dat er uiteindelijk meer dan 15.000 doden gevallen zijn.

Langetermijneffecten: In de jaren daarna stierven nog 15.000 tot 20.000 mensen aan ziekten veroorzaakt door de ramp.

Half miljoen gewonden: Veel overlevenden kregen blijvende gezondheidsproblemen, zoals ademhalingsziekten, blindheid en kanker.
Nu, generaties later, lijden veel kinderen in Bhopal aan aangeboren afwijkingen, ademhalingsproblemen en kanker, waarschijnlijk door blootstelling aan vervuild water en bodem.

Milieuvervuiling: De grond en het water rond de fabriek zijn nog steeds zwaar vervuild.

Wat is er sindsdien gebeurd?

6. Nasleep en gevolgen

In 1989 werd Union Carbide Corp. gedwongen 470 miljoen dollar schadevergoeding te betalen aan de slachtoffers, wat door velen als onvoldoende werd gezien.

In 2010 werden zeven voormalige werknemers van Union Carbide India veroordeeld tot lichte gevangenisstraffen van twee jaar en geldboetes.

De fabriek werd nooit volledig gesaneerd, en de regio kampt nog steeds met vervuiling en gezondheidsproblemen.

De volgende voormalige UCIL (Union Carbide India Limited)-medewerkers werden schuldig bevonden aan nalatigheid:
PS, in de film en in de serioe, zijn hun namen aangepast.

  1. Keshub Mahindra – Voormalig voorzitter van UCIL
  2. Vijay Gokhale – Voormalig directeur
  3. S.P. Chowdhury – Voormalig fabriekshoofd
  4. Basant Kumar – Voormalig productiemanager
  5. Mahendra Prasad – Voormalig werknemer
  6. Kishore Kamdar – Voormalig vicevoorzitter
  7. J.N. Mukund – Voormalig technisch directeur

De straf van twee jaar werd door velen als veel te licht beschouwd, gezien de enorme impact van de ramp. De veroordeelden konden direct na de uitspraak borg betalen en kwamen vrij.

De veroordelingen kwam pas 26 jaar na de ramp, wat tot veel woede en protesten leidde bij slachtoffers en nabestaanden.

© Yann Forget / Wikimedia Commons. Bhopal-ramp 1984. DG-360° #DG360 Protest in Bhopal, India
Protest in Bhopal, India, 2010 © Yann Forget / Wikimedia Commons

CEO Warren Anderson

De voormalige CEO van UCC (Union Carbide Corporation), Warren Anderson, werd in India aangeklaagd, maar vluchtte naar de VS en werd nooit uitgeleverd.

  • In 1984 werd hij kort gearresteerd in India maar vrijgelaten op borgtocht en mocht terugkeren naar de VS.
  • India vroeg meerdere keren om zijn uitlevering, maar de VS weigerde.
  • In 1992 verklaarde een Indiase rechtbank hem tot een voortvluchtige.
  • In 2009 werd hij opnieuw aangeklaagd voor moord, maar hij bleef veilig in de VS.
  • Anderson leefde jarenlang onder de radar in de VS en gaf geen interviews.
  • Hij overleed op 29 september 2014 op 92-jarige leeftijd in Vero Beach, Florida.
  • Zijn dood werd pas in 2014 openbaar bekend, en hij is nooit veroordeeld voor zijn rol in de ramp.
  • Union Carbide India Limited (UCIL) is in 1994 verkocht aan 2 andere Indiase bedrijven, waarmee UCC zich terugtrok uit India.
  • Union Carbide Corporation(UCC) zelf bestaat overigens nog steeds. Het is in 2001 een volledige dochteronderneming geworden van Dow Chemical.
  • Dow Chemical heeft sinds de overname van UCC steeds volgehouden dat het geen juridische of morele verantwoordelijkheid draagt voor de ramp, omdat de ramp plaatsvond vóór de overname en omdat UCC destijds een afzonderlijk bedrijf was.
  • Dow weigert ook om in de rechtbank in India te verschijnen.

De Bhopal-ramp blijft een tragisch voorbeeld van nalatigheid in de industrie en wordt nog steeds herdacht als een waarschuwing voor de gevaren van chemische productie zonder adequate veiligheidsmaatregelen.

Meer weten?

Voor diegenen die alle details willen weten, de ramp is in 2014 verfilmd met Martin Sheen en Mischa Barton in de hoofdrollen: Bhopal, a prayer for rain.

In 2023 heeft Netflix er zelfs een 4-delige serie van gemaakt: The Railway Men. Echt een aanrader wat ons betreft.

Voor diegenen die geen uren de tijd hebben, op YouTube kun je veel goede clips over Bhopal vinden.

Vind je dit een interessant onderwerp?

Lees meer informatieve onderwerpen  🌐

Volg ons op LinkedIn voor meer verrijkende updates! DG-360 

Altijd in Compliance met DG-360°

DG-360° helpt je moeiteloos te voldoen aan de nieuwe omgevingswet en de Seveso- richtlijnen, zodat je altijd in compliance bent en risico’s minimaliseert.

Maak compliance eenvoudig en beheers risico’s proactief. Neem contact op en ontdek hoe DG-360° jouw veiligheidsbeheer optimaliseert! 🚀

DG-360° Oranje logo. #DG360

DG-360° Uw veiligheids partner | Contact


Wat zijn ARIE-inrichtingen?

Reading Time: 6 minuten

Wat zijn ARIE-inrichtingen?

ARIE-inrichtingen, oftewel Aanvullende Risico-Inventarisatie en -Evaluatie-inrichtingen, zijn bedrijven of installaties die vanwege de aard en omvang van hun werkzaamheden een verhoogd risico vormen voor mens en milieu, maar NIET onder de Seveso richtlijnen vallen.

Heel kort door de bocht heeft de NL overheid de Seveso drempelwaarden door 3 gedeeld, om zo alle bedrijven die (expres) net onder de Seveso drempels hingen, in het vizier te krijgen. Deze inrichtingen vallen nu onder de Arie-regeling. Ze dienen te voldoen aan extra veiligheidsmaatregelen om ernstige ongevallen met gevaarlijke stoffen te voorkomen. Er wordt van deze bedrijven verwacht dat ze zelf melding doen dat ze Arie-bedrijf zijn.

In dit artikel bespreken we wat ARIE-inrichtingen zijn, welke wet- en regelgeving van toepassing is, en wat de implicaties zijn voor bedrijven die onder deze regeling vallen.

DG-360 Een piramide met drie lagen: bovenaan Seveso-bedrijven (ongeveer 400), in het midden ARIE-bedrijven (ongeveer 1000), en onderaan PGS 15-bedrijven (aantal onbekend). De grootte van de lagen weerspiegelt het relatieve aantal bedrijven en hun veiligheidsniveaus.

Achtergrond en Doel

De ARIE-regeling is bedoeld om de risico’s van zware ongevallen met gevaarlijke stoffen te verkleinen. De regeling is ingegaan in december 2022 en is onderdeel van de Arboregeling. Wat de Nederlandse overheid eigenlijk gedaan heeft, is de ‘niche’ bedrijven die ónder de drempelwaarden van Seveso bleven, toch een beter bewustzijn van de risico’s bij proberen te brengen.

Dit gebeurt door bedrijven te verplichten extra maatregelen te treffen op het gebied van veiligheid en preventie.

Omvang van ARIE-bedrijven

Niemand weet zeker hoeveel bedrijven in Nederland onder deze Arie verplichting vallen. Er vielen ongeveer 800 bedrijven onder de oude regeling, en de inschatting is dat met de invoering van de herziene ARIE-regeling per 1 januari 2023 nu zo’n 200 extra bedrijven hieronder vallen.

Dit lijkt mij een conservatief ingeschat getal, maar niemand weet het dus zeker. 

Nu vind ik persoonlijk dat de overheid eigenlijk geen ongelijk in heeft gehad om deze laag bedrijven wat duidelijker in beeld te krijgen. In de praktijk blijkt namelijk dat bedrijven zich meestal zeer bewust zijn van de drempelwaarden waarboven ze Seveso worden, en daar (soms met kunst en vliegwerk) onder proberen te blijven.

Praktijkvoorbeelden

Zo kennen we voorbeelden van fabrieken die meerdere grote zuurstoftanks hadden, maar er 1 of 2 afgesloten hebben, om maar geen Seveso inspecteurs over de vloer te krijgen en logistiek dienstverleners die grote hoeveelheden gevaarlijke goederen ‘in transit’ houden, om maar geen ADR jaarverslag te hoeven maken. (Ja, ik weet dat het ADR niets te maken heeft met PGS-15, dit voorbeeld is louter om een beeld te schetsen). 

Wat wij zien is dat bij deze groep bedrijven er te vaak écht merkbaar minder kennis (en ook wil) is om hun bedrijf ‘zo veilig mogelijk’ te krijgen en te houden, door gevaren systematisch te inventariseren of door de wil te hebben continu te verbeteren

Hier staat tegenover dat de implementatie en continuïteit dit soort veiligheidsbeheersystemen kosten met zich meebrengen, en dat deze extra kosten vaak niet zijn meegenomen in de prijzen die de bedrijven hanteren naar hun klanten toe. Op die manier zitten sommigen van deze bedrijven ‘between a rock and a hard place’.

Daarnaast, zijn de drempelwaarden door Europa onderbouwd door gedegen onderzoek en mag je je afvragen waarom wij daar nu weer zover onder moeten gaan zitten. En wat is de volgende stap, weer ⅓ van deze ondergrens gaan bepalen voor de bedrijven die weer in de laag onder de Arie-bedrijven liggen??

Verschil in Veiligheid

Conclusie, er zit volgens mij echt wel een groot gat tussen de veiligheid bij Seveso bedrijven en die bij (een groot deel) van de Arie bedrijven. Deze discrepantie is niet in lijn met ‘het doel en de geest van de Seveso-regelgeving’. Het is niet vreemd dat de Nederlandse overheid hier iets aan is gaan doen.

We moeten de bedrijven die nu niet direct staan te springen om mee te werken aan deze ‘poppenkast’, echter ook weer niet direct afdoen als ‘moedwillig onveilig’.

Onze ervaring is namelijk dat er bij deze bedrijven zeker wel focus ligt op operationele veiligheid, maar vaak te weinig op systematische veiligheid.

Komt bij dat ik hierbij wel weer het gevoel krijg ‘Nederland wil altijd het beste jongetje van klas zijn’, en dat deze regeldruk kan leiden tot meer druk op onze concurrentiepositie en ons vestigingsklimaat.

Wanneer is een bedrijf een ARIE-inrichting?

Een bedrijf wordt als ARIE-inrichting aangemerkt wanneer het voldoet aan de volgende criteria:

  1. Het bedrijf valt niet onder het Brzo 2015, maar werkt wel met aanzienlijke hoeveelheden gevaarlijke stoffen.
  2. Er is een reëel risico op zware ongevallen met gevolgen voor werknemers en de omgeving.
  3. Het gebruikt of produceert een bepaalde hoeveelheid gevaarlijke stoffen die de ARIE-drempelwaarden overschrijden. De drempelwaarden voor gevaarlijke stoffen zijn vastgesteld door de overheid en zijn gebaseerd op de eigenschappen van de stoffen, zoals explosiviteit, giftigheid en milieugevaar. De Arie-drempels zijn ongeveer ⅓ van de Seveso-drempels. Zie hieronder in afbeelding 1 de Arie drempels en daaronder de Seveso drempelwaarden.
    Voor alle Arie-drempels, zie bijlage 1 van het arbeidsomstandighedenbesluit
Gevarencategoriën en drempelwaarden (ton) in kolommen
Gevarencategoriën en drempelwaarden (ton) in kolommen

Verplichtingen van ARIE-inrichtingen

Bedrijven die als ARIE-inrichting worden geclassificeerd, moeten aan striktere eisen dan ‘gewone PGS-15 bedrijven’ voldoen. Zij moeten zich melden in het portaal van de Arbeidsinspectie. De belangrijkste verplichtingen zijn: (voor de exacte wetteksten klik hier)

  1. Aanvullende Risico-Inventarisatie en -Evaluatie (ARIE)
    • Bedrijven moeten een gedetailleerde inventarisatie maken van de risico’s die gepaard gaan met hun activiteiten.
    • Er moeten maatregelen worden getroffen om deze risico’s te minimaliseren.
  2. Preventiebeleid voor zware ongevallen
    • Ook wel veiligheidsbeleid genoemd
  3. Veiligheidsbeheerssysteem (VBS)
    • Er moet een structureel veiligheidsmanagementsysteem worden geïmplementeerd.
    • Dit systeem moet regelmatig worden bijgewerkt en gecontroleerd.
  4. Incidentmanagement en Preventie
    • Bedrijven moeten procedures hebben voor het voorkomen en beheersen van incidenten, zoals een intern noodplan.
    • Training en oefeningen voor werknemers om te reageren op calamiteiten zijn verplicht.
  5. Meldingsplicht en Inspecties
    • ARIE-inrichtingen moeten melding maken van hun status bij de Inspectie SZW en andere relevante instanties.
    • Regelmatige inspecties door toezichthouders zoals de Nederlandse Arbeidsinspectie en de Omgevingsdiensten.

Gevolgen van niet-naleving

Doel van de regelgeving is bewustwording en voorkoming van (grote) calamiteiten. De veiligheid van werknemers en omwonenden moet zo min mogelijk in gevaar komen.

Als een bedrijf niet voldoet aan de ARIE-verplichtingen, kunnen er zware sancties volgen, waaronder:

  • Boetes en dwangsommen.
  • Stillegging van activiteiten.
  • Strafrechtelijke vervolging bij ernstige nalatigheid.

Nu is deze regeling op 1 januari 2023 van kracht geworden. Er is toen een overgangsperiode van 1 jaar vastgesteld, tot 1 januari 2024. Daarnaast heeft de overheid aangegeven tot 1 januari 2025 in ieder geval geen gecategoriseerde overtredingen (die kunnen leiden tot boetes) te zullen gaan uitdelen.

Bedrijven hebben dus (ruim) de tijd gehad om zich voor te bereiden op de consequenties van deze regelgeving. Er zijn voldoende best-practices beschikbaar bij de verschillende branche vertegenwoordigers en bij consultancy- en softwarebedrijven.

Verschil tussen ARIE en Brzo 2015

Hoewel zowel ARIE als Brzo 2015 zich richten op het beheersen van risico’s bij bedrijven die met gevaarlijke stoffen werken, zijn er enkele belangrijke verschillen:

  • Brzo 2015 is gericht op de zwaarste categorieën bedrijven die werken met grote hoeveelheden gevaarlijke stoffen en de regeling legt strikte verplichtingen op, zoals een veiligheidsrapport en uitgebreide externe noodplannen.
  • ARIE is bedoeld voor bedrijven die onder de drempelwaarden van Brzo 2015 vallen, maar toch een verhoogd risico vormen. Inspectie hiervan valt vooral onder de arbeidsinspectie, en deze is niet periodiek verplicht, zoals dat bij Seveso wel is.

Voorbeelden van ARIE-inrichtingen

Typische voorbeelden van bedrijven die onder de ARIE-regeling vallen, zijn:

  • Chemische productiebedrijven
  • Opslaglocaties voor brandbare of giftige stoffen
  • Afvalverwerkingsbedrijven met gevaarlijke chemicaliën
  • Grote industriële bakkerijen met opslag van brandbare vloeistoffen
  • Magazijnen met grote hoeveelheden aerosolen of lithium-ion batterijen

Conclusie

ARIE-inrichtingen spelen een cruciale rol in het beheersen van risico’s met gevaarlijke stoffen in Nederland. Bedrijven die onder deze regeling vallen, moeten strikte veiligheidsmaatregelen treffen om zware ongevallen te voorkomen. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat Arie Seveso-light is, waarbij een aantal documenten niet verplicht zijn, maar eigenlijk 90% van de Seveso processen en procedures ook van toepassing zijn op Arie bedrijven. 

Het naleven van de ARIE-verplichtingen helpt niet alleen om de veiligheid van werknemers en omwonenden te waarborgen, maar voorkomt ook juridische en financiële en reputatie consequenties voor bedrijven.

Door een goed risicobeheerssysteem en een proactieve veiligheidsaanpak kunnen ARIE-inrichtingen voldoen aan de regelgeving en bijdragen aan een veiligere werkomgeving en leefomgeving.

Hopelijk biedt dit artikel een duidelijk antwoord op de vraag: Wat zijn ARIE-inrichtingen?

Met DG-360° krijg je alles wat je nodig hebt om compliant te zijn als Arie-bedrijf. Niets te veel, en niets te weinig!

Altijd in Compliance met DG-360°

DG-360° helpt je moeiteloos te voldoen aan de nieuwe omgevingswet, zodat je altijd in compliance bent en risico’s minimaliseert.

Maak compliance eenvoudig en beheers risico’s proactief. Neem contact op en ontdek hoe DG-360° jouw veiligheidsbeheer optimaliseert! 🚀

DG-360° Oranje logo. #DG360 Wat zijn ARIE-inrichtingen?

DG-360° Uw veiligheids partner | Contact

#DG360 #COMPLIANCE #SAFETY #SEVESO # ARIE #VBS

Ontdek DG-360°: Jouw partner in Veiligheidsbeheer.

Reading Time: < 1 minuut

DG-360° biedt een geavanceerd, cloud-based platform speciaal ontworpen voor Seveso- en ARIE-bedrijven, met een naadloze integratie van compliance en veiligheidsbewustzijn. Ontdek DG-360°: Jouw partner in Veiligheidsbeheer.

Sectoren waarin DG-360° actief is, Chemie en petrochemie, zware industrie, logistiek. State of the art Veiligheidsbeheerssysteem voor Seveso en ARIE bedrijven.


ARIE-plichtig? Wij helpen je bij de melding en zorgen met ons plug & play VBS voor een snelle implementatie.

DG-360° is al succesvol geïmplementeerd bij meerdere ARIE-bedrijven, waardoor zij nu efficiënter en veiliger kunnen werken.

Binnen 2 maanden operationeel.

Ons gebruiksvriendelijke dashboard maakt het voor de gebruiker eenvoudig en overzichtelijk.

DG-360° onderscheidt zich door zijn meertalige platform, persoonlijke klantenservice en snelle implementatie, waardoor het een voorkeurspartner is voor bedrijven die streven naar uitmuntendheid in veiligheidsmanagement.

Neem vandaag nog contact met ons op voor een demo en ontdek hoe DG-360° uw bedrijf helpt om in compliance te blijven.

Ontdek DG-360°: Jouw partner in Veiligheidsbeheer.

🌐 www.dg-360.nl
📧 Contact formulier

Ontdek DG-360°: Jouw partner in Veiligheidsbeheer. Dashboard DG-360° op sherm  laptop met witte muis, planten en pennenbakje
Verkrijg een helder overzicht van uw organisatie met ons geavanceerde dashboard
nl_NL